รังสีที่มนุษย์มองไม่เห็น

รังสีที่มนุษย์มองไม่เห็น

ดร.สมพร จองคำ และ อารีรัตน์ คอนดวงแก้ว
มนุษย์ไม่สามารถมองเห็นรังสี ที่มีพลังงานสูงเกินแสงสีม่วงขึ้นไป หรือแสงอัลตราไวโอเลต อันได้แก่ รังสีเอกซ์ หรือเอกซเรย์ รังสีแกมมา และรังสีคอสมิก อีกด้านหนึ่ง มนุษย์ไม่สามารถมองเห็น รังสีที่เป็นพลังงานต่ำกว่ารังสีใต้แดง ซึ่งเรามักนิยมเรียกกันว่า เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า อันได้แก่ คลื่นโทรทัศน์ คลื่นไมโคร คลื่นวิทยุ และคลื่นเรดาร์
รังสียูวี รังสีเอกซ์ รังสีแกมมา และรังสีคอสมิก รังสีเหล่านี้ ต่างก็ออกมาจากดวงอาทิตย์เช่นเดียวกัน เป็นรังสี ที่มีพลังงานสูงกว่า รังสีแสง จึงมักทำอันตราย ต่อร่างกายของมนุษย์ได้ เมื่อรับรังสีเหล่านี้ ปริมาณมากเกินไป รังสีเหล่านี้ก่อให้เกิด การแตกตัว เป็นไอออน ต่อสารเคมีในร่างกาย
รังสีที่มีพลังงานต่ำกว่ารังสีใต้แดง เช่นคลื่นไมโคร หรือไมโครเวฟ ที่ใช้อุ่นอาหาร คลื่นเรดาร์ คลื่นโทรทัศน์ คลื่นวิทยุ คลื่นโทรศัพท์มือถือ คลื่นเอฟเอ็ม คลื่นเอเอ็ม และคลื่นยาว มีพลังงานต่ำ ไม่ก่อให้เกิดการแตกตัวเป็นไอออน ต่อสารเคมี ในร่างกาย จึงไม่ปรากฎอันตรายโดยตรง ต่อร่างกายของมนุษย์
มีข้อที่ควรระวัง สำหรับเครื่องรับโทรทัศน์ คือ การแปลงคลื่นโทรทัศน์ ให้เป็นคลื่นแสง เพื่อให้เราได้มองเห็น เป็นภาพบนจอโทรทัศน์นั้น ต้องผ่านกระบวนการเร่งพลังงาน ของอนุภาคอิเล็กตรอน ก่อให้เกิดรังสีเอ็กซ์ วิ่งออกมาโดยรอบ ซึ่งปกติเครื่องโทรทัศน์ ได้ถูกฉาบด้วยสารกั้นรังสีเอ็กซ์ไว้แล้ว เพื่อไม่ให้วิ่งออกมาสู่คนดูได้ แต่แนะนำให้ดูโทรทัศน์ ในระยะห่างเกิน 2 เมตร เพื่อความปลอดภัยจากรังสี ที่อาจเล็ดรอดออกมาสู่ตัวคนได้
เครื่องโทรศัพท์มือถือ ในการส่งเสียงขอเราออกไปจะ มีการเปลี่ยนแปลงสัญญาณเสียงของคน ให้เป็นสัญญานของคลื่นวิทยุ แล้วส่งออกไป ยังเสารับสัญญาณวิทยุ เพื่อส่งต่อออกไปยังดาวเทียม ในการรับโทรศัพท์มือถือ จะแปลงสัญญาณวิทยุ จากเสาส่งสัญญาณ เพื่อให้เป็นคลื่นเสียงที่ลำโพง เพื่อเข้าสู่หูของผู้รับฟัง ในการแปลงสัญญาณคลื่นวิทยุเหล่านี้ ถึงแม้ว่า จะไม่มีอันตราย ต่อผู้ใช้โทรศัพท์มือถือโดยตรง แต่นักวิทยาศาสตร์กำลังทำการศึกษา ดูผลต่อร่างกายของคน แต่ละชนิด ในระยะยาวต่อไป
เนื่องจากรังสีมีผลต่อร่างกายของมนุษย์ เราจึงสามารถแบ่งรังสี ออกเป็น 2 ชนิดคือ รังสีชนิดที่ก่อให้เกิดไอออน และรังสีทีไม่ก่อให้เกิดไอออน รังสีที่ก่อให้เกิดไอออน ต่อสารเคมีในร่างกายมนุษย์ จะเป็นรังสีที่มีพลังงานสูงกว่าแสง คือ รังสียูวี รังสีเอกซ์ รังสีแกมมา และรังสีคอสมิก รังสีที่ไม่ก่อให้เกิดไอออนต่อร่างกาย ได้แก่ รังสีที่มีพลังงานต่ำกว่าแสง เช่นรังสีความร้อน คลื่นไมโคร คลื่นเรดาร์ คลื่นวิทยุ (คลื่นโทรศัพท์มือ คลื่นเอฟเอ็ม คลื่นเอเอ็ม และคลื่นยาว)
ข่าวสารเพิ่มเติม